ojee

Wat een tijd vliegen kan en ik niets posten hier! Deksels toch. Foei.

De bladeren zijn allemaal van de bomen gevallen. Hier en daar houdt een hardnekkige zich stevig vast. In de tuin vliegen de vliegerkes van de esdoorn driftig op en neer.

Venetië gaf zon, ik nam een beetje mee naar Berlijn. Het is hier niet meer zo donker en grijs als voorheen. Bijzonder zacht ook, voor de tijd van het jaar. Maar dat schijnt ook in België het geval te zijn.

Meneer en mevrouw Thomas ontmoet ik elke maandag en woensdag om piano te spelen. Na eerst een verplicht maar heerlijk koffiekletsje. Steeds weer word ik er volgepropt met Duitse Kuchen, die ik uiteraard bejubel tot in het onneindige. Met meneer Thomas ging ik laatst op zondag naar een concert in de Philarmonie. Indrukwekkende zaal! Brahms, ein Deutsches Requiem. Klinken dat dat daar doet! Waauw, Annelies haar Tweede Symphonie zou er niet misstaan.

Ik verplaats me steeds sneller in deze metropool. S en U hebben geen geheimen meer voor mij. Verbindingen zoeken lukken steeds beter, behalve als ik ietwat verstrooid een verkeerde richting uitspoor. Of in gedachten verzonken een halte mis, zag ondertussen al vele S-stationnen.

Ondertussen bezig met een klein projectje. Postte een mail naar Filmarche (school voor film), eeuwig opzoek naar stage als ik ben, en kreeg zowaar reactie! Jakob filmt vrijdag een éénminuutfilmpje met 16 mm camera, over de Bürgerdienst (stadswacht), in parodie op de rekruteringsvideo’s van de US-army. Ik ontwerp en verzamel de kostuums van deze Bürgerdienst, zal waarschijnlijk ook bij het draaien aanwezig zijn. Woehoew!

Aldus heb ik mijn weekend gespendeerd aan tekeningen en zoektochten naar

de juiste kledij. Onder andere vandaag de Fluhmarkt in Mauerpark nog eens gedaan. Ik deed die ooit in de regen, maar nu dus in een waterig zonnetje.

Heerlijk. Permanente kraampjes, kringlooptenten, chaos en vondsten. Zoals een grote rol blauw plakband, of twee poncho’s voor vijf euro, of het boek ‘Die unsichtbaren Städte’ van Calvino. Of…Vooral veel gemoedelijke mensen en vrolijkheid en eeuwigdurende kuier. Nadien een soort amfitheater gezien, ook in park, waar een openluchtkaraoke doorging. Hilarisch en iedereen vond het fantastisch. Een kriebelend creatief sfeertje mmm.

Vandaag een gelukkige eerste adventszondag gewenst gekregen van de bovenbuurvrouw. Dus aan iedereen die het nu nog leest: gelukkige advent!