Foto van de tentoonstelling in Tilburg, leerling meester, patronen van stilte, 17-27 maart 2011

installatiezicht vanuit de gang

VERBEKE FOUNDATION

installatiezicht

 

TEKENINGEN

Een kleine upload van de laatste tekeningen.

DREIGROSCHENOPER

Vorig jaar kregen we de opdracht de Driestuiversopera van Brecht aan te kleden en in een ruimte te plaatsen. Eerst een woordje uit Wikipedia om het te kaderen…

De Driestuiversopera (Dreigroschenoper) is een theaterwerk uit 1928 van de schrijver Bertolt Brecht en de componist Kurt Weill. Beiden hebben aan dit stuk een belangrijk deel van hun bekendheid te danken. Het stuk is gebaseerd op een opera uit 1728, de Beggar’s Opera, waarvan John Gay de tekst had geschreven. Weills muziek staat in tegenstelling tot Brechts tekst geheel los van het oorspronkelijke stuk.

Het stuk was bedoeld als sociale kritiek, waarbij de Londense onderwereld model stond voor het kapitalisme.

De Driestuiversopera was zowel in Duitsland (waar hij door de nazi’s verboden werd) als daarbuiten zeer populair. Hij werd in achttien talen vertaald, waaronder het Nederlands, en maakte als de Threepenny Opera furore op Broadway. De eerste van zeven Broadway-producties ging twaalf keer in 1933.

Hieronder zie je mijn bewerking van dit werk. Elke maatschappelijke groep krijgt zijn specifieke materiaal waarmee ik hen aankleed. De bedelaars, gemaakt met papier en karton, de politie, vervallen kostuums, de hoertjes uit plastiek en de bandieten uit blik.
bedelaar
bedelaar
politiechef Brown
politiechef Brown
Jackie Messer
Jackie Messer
meisje van plezier
meisje van plezier

Eén gedachte over “ eerder werk ”

  1. Heel mooi en interessant! Wist je dat de Nederlandse vertaling verloren is? Ze werd gemaakt door Victor Brunclair (1899-1944), die nadat we al bevrijd waren toch nog stierf in een Duits concentratiekamp, in november. Hij was verklikt toen hij als perssecretaris van de Opera aan anti-nazi propraganda deed. Men heeft nooit echt kunnen uitvissen wie daaraan schuldig was. De directie had wel een borstbeeld van Hitler in de foyer gezet.
    Lotte Lenya, die in de tijd van Brecht Seeräuber Jenny speelde, heb ik nog weten zingen in Cincinnati in 1970. Een Duitse collega mompelde toen vol bewondering: “Die Frau hat ja noch Beine!”, terwijl wij eerder haar schorre stem bewonderden.

Reacties zijn gesloten.